بشارت حضرت مسیح علیه السلام
حضرت مسیح علیه السلام به جهت بشارت دادن مبعوث شد، و کلمه«انجیل»
برگرفته از لفظ یونانی «اونجلیون» است که به معنای خبر خوش و بشارت به
خلاصی است. اعلان این بشارت به مردم از مهمترین وظیفه حضرت مسیح بوده است. و
مفاد این بشارت همان ملکوت و سلطنت خدایی است. و لذا مواعظ و خطبه‌های
حضرت بر این معنا تأکید داشته است. مرقس در انجیل خود می‌گوید: «و بعد از
زندانی شدن یوحنّا، یسوع (مسیح) به نزد جلیل آمد و اعلان بشارت می‌کرد و
می‌گفت: وقتش نزدیک شده و ملکوت خدا نزدیک شده است پس توبه کنید و به بشارت
ایمان آورید».[1]
و نیز فرمود: «بر من واجب است که سایر شهرها را نیز بشارت به ملکوت خدا دهم؛ زیرا من برای این کار فرستاده شده‌ام».[2]
و نیز به حواریون فرمود: «به همه عالم سفر کنید و به تمام مردم خبر بشارت را برسانید».[3]
متّی می‌گوید:«او در تمام جلیل سیر می‌کرد و در بین مجامع آن‌ها وارد شده و تعلیمشان می‌داد و اعلان به بشارت ملکوت می‌کرد».[4]
لوقا در انجیل خود می‌گوید:«دوازده حواری را دعوت کرد... آن‌گاه همه را به جهت اعلان ملکوت خداوند فرستاد».[5]
منجی موعود در عهد جدید
در رؤیای یوحنّا لاهوتی اشاره به موعود منجی شده است آنجا که از قول
حضرت مسیح‌علیه السلام می‌فرماید:«و شخص غالب آن کسی است که تا به آخر بر
اعمال و رفتار من حفاظت خواهدکرد پس زود است که او را سلطان بر تمام
امّت‌ها قرار دهم. او همه امّت‌ها را با عصایی از آهن مراعات خواهد
کرد...»[6]
به طور حتم کسی که سلطنت بر تمام امّت‌ها را در آینده دارد
حضرت مسیح نخواهد بود؛ زیرا در همان انجیل از قول حضرت مسیح‌علیه السلام
آمده است: «من مجد خود را طلب نمی‌کنم، بلکه در آنجا کسی است که آن را طلب
کرده و حکم می‌کند».[7]
پی نوشت:
[1] کتاب مقدس، عهد جدید، انجیل مرقس، اصحاح 1، ص 128، رقم 14 - 15.
[2] همان، صحاح 4، ص 205، رقم 43.
[3] همان، 16 / 178 / 15.
[4] انجیل متّی، 4 / 45 / 23.
[5] انجیل لوقا، 9 / 221 / 1 و 2.
[6] کتاب مقدس، عهدجدید، رؤیا یوحنّا لاهوتی، اصحاح 2، ص 804 - 805، رقم 26 - 29.
[7] همان، 8 / 317 / 50.
جنبش سایبری سفیران موعود (عج) - http://safiran-e-mouood.blog.ir
